Mer à boire

Voordat ik van het Fonds BKVB naar Moengo mocht afreizen, wilden ze natuurlijk eerst graag weten wat ik van plan was om daar te gaan doen. Ik heb toen een tekst geschreven, die uitgaat van het gegeven "Mer à boire". De uitdrukking "C'et pas un mer à boire", letterlijk "Het is geen zee om leeg te drinken" wordt gebruikt in situaties, waarbij een activiteit van een onoverkomelijke omvang lijkt te zijn. 

 

Ik schreef de tekst begin november, 2010. Het project dat daaruit voortkwam, een 13 meter hoge Mickey Mouse van hout, verliep aanvankelijk zo voorspoedig dat ik in alle eerlijkheid mijn eerste opzet van het project was vergeten. Mer à boire leek helemaal geen zee om leeg te drinken, maar een haalbaar streven. Het Mickey Mouse sculptuur zou het hoogste beeld van Suriname worden, een monument voor de vele overgangen die Suriname kende en die het zeer waarschijnlijk in de toekomst nog gaat doormaken.  

Maar drie weken geleden kwam daar dan toch ineens de zee weer om de hoek kijken. Boortje 550mm bleek niet te bestaan. En opeens was het 2 meter dikke laagje Bauxiet,  het tafelkleedje waarop Moengo gebouwd is, een onoverkomelijk obstakel. Vanmiddag gaan we op de laatste twee locaties graven, op zoek naar een onMoengonees plekje, een plekje met alleen maar zacht zand, blubber, turf en klei.

Mer à boir – Aanleg van de Coronie zeedijk, Coronie, Suriname

Dit is de tekst die ik schreef in november 2010:

Mer à boire

De uitdrukking “c’est pas un mer à boire” - letterlijk: het is geen zee om leeg te drinken - wordt gebruikt om aan te geven dat een klus, die omvangrijk lijkt, toch eigenlijk wel meevalt.

Een beeld maken is voor mij altijd een omvangrijke klus. Als een klus omvangrijk is krijgt het resultaat vaak een interessante schoonheid en betekenis.

Een bezigheid die zo groot is, dat hij wordt vergeleken met het leegdrinken van de zee, kan binnen het maakproces op veel manieren ontsporen. Daardoor weet je eigenlijk al vantevoren dat “Mer à boire”, op een teleurstelling uit zal lopen. Het weloverwogen aan een omvangrijke taak beginnen enerzijds, en de teleurstelling die op de loer ligt anderzijds, vind ik een bijzonder aantrekkelijk spanningsveld en uitgangspunt voor een kunstwerk.

Mer à boire - Verlaten Plantage Moy, Coronie, Suriname

Suriname kent een verleden van harde arbeid, vaak onder erbarmerlijke omstandigheden, op de plantages, maar ook bij het winnen van de vele natuurlijke hulpbronnen die het land rijk is. Van dit arbeidsverleden zijn in het landschap nog veel sporen te vinden. Daarnaast bestaan er ook grote projecten die niet volledig gerealiseerd zijn. Een voorbeeld hiervan is de 100km lange spoorlijn “Van niets naar nergens” die wel gebouwd is, maar nooit officieel in gebruik is genomen.

Ik wil in Moengo onderzoek doen naar de middelen die nodig zijn om tot vooruitgang te komen. Vooruitgang kan hierin heel breed worden opgevat: bijvoorbeeld vooruitgang van een land, een persoon, bevolking, mentaliteit of techniek. Binnen dit onderzoek vind ik het proces van samenwerking om tot een fysiek ding te komen van groot belang. Ik gebruik eigen kennis en ervaring en laat me beïnvloeden door de lokale bevolking om een ambitieuse Mer à boire tot uitvoering te brengen. Een klus die waarschijnlijk zal resulteren in een rouw halfproduct, en hopelijk de grote schoonheid blootlegt, die een teleurstelling soms kan hebben.